Aurélienne Brauner
A mund të prezantoheni?
Rruga ime në muzikë është klasike: kam filluar shumë e re, pastaj kam shkuar në konservatorin e Parisit. Më pas kam udhëtuar shumë për studime (Gjermani, Angli). Pas kësaj, kam marrë një pozicion në një orkestër në Francë, në operën e Bordos, pastaj si violonçelist solo në radio, në Orkestrën Kombëtare të Francës.
Kam udhëtuar shumë, kam shkuar jashtë dhe kam bërë turne në Evropë, Azi, Shtetet e Bashkuara.
Kur erdhët për herë të parë në Kosovë?
Kisha qenë më parë në Shqipëri, në Tiranë, dhe një mik im violonçelist shqiptar, që i njeh mirë Ballkanet, më lidhi me Dardan Nokën – Drejtorin e përkohshëm të Filarmonisë së Kosovës. U ftova të performoja për herë të parë në Kosovë në mars 2024.
Ishte hera e parë që shkoja atje; njerëzit ishin shumë të ngrohtë dhe mikpritës. Ata kanë pak mundësi, nuk kanë një sallë të mirëfilltë koncertesh, por duke marrë parasysh kushtet që kanë, njerëzit janë vërtet shumë të përkushtuar dhe përpiqen të bëjnë shumë gjëra. Ishte shumë interesante të luaja atje, veçanërisht sepse në mars luajta një vepër franceze që rrallë luhet. Më dhanë mundësinë ta luaja këtë vepër, edhe pse nuk është shumë e njohur.
Për muzikantët e huaj, është me të vërtetë një mundësi e bukur. Kam përshtypjen se kosovarët janë shumë të lumtur kur sjellin muzikantë. Ambasada e Francës gjithashtu dëshiron të krijojë gjëra të reja dhe të sjellë francezë për të zhvilluar partneritete.
Kur erdhët për herë të fundit në Kosovë?
Pas koncertit tim të parë në Kosovë, në mars 2024, më propozuan të kthehesha në shtator. Edhe kjo ishte shumë interesante sepse pata mundësinë të krijoja një vepër të kompozitores së re Dea Ahma. Merrem shumë me muzikën bashkëkohore, prandaj isha shumë e lumtur që munda të realizoja veprën e saj.
Është gjithashtu një mundësi e bukur për të krijuar lidhje midis artistëve të huaj dhe për të bashkëpunuar me kompozitorë kosovarë: ata nuk e kanë gjithmonë mundësinë për ta bërë këtë.
A keni planifikuar të riktheheni për të performuar në Kosovë?
Për momentin, nuk ka ende ndonjë datë të caktuar, por do të doja të realizoja projekte të tjera në të ardhmen, sepse tashmë kam krijuar lidhje këtu. Siç e thashë, njerëzit janë vërtet shumë të ngrohtë dhe mikpritës, gjë që është shumë e këndshme.
Mendoj se kjo është ajo që e bën dallimin me Parisin: atje ka shumë mundësi dhe më shumë mjete, por njerëzit ndonjëherë janë arrogantë dhe ankohen. Në Kosovë, është e kundërta: ata arrijnë të krijojnë gjëra me shumë pak mjete dhe meritojnë të inkurajohen.
A keni një anekdotë për të ndarë me ne?
You may also like
Albane Carrère
