Albane Carrère
A mund të prezantoheni?
Quhem Albane Carrère, jam mezzo-soprano, pra një zë i ndërmjetëm për gratë. Kam lindur në Vjenë (Austri), por jam formuar në Bruksel, fillimisht në shkollën evropiane dhe më pas në Université Libre de Bruxelles. Atje mësova disa gjuhë, gjë që më nxiti kureshtjen për kulturat e ndryshme. Kam studiuar sociologji në universitet dhe kam shkruar një tezë mbi karrierat në muzikën operistike.
Më pas kam punuar në Konservatorin e Brukselit dhe në Operën e Rouen-it, ku isha e vetmja soliste mezzo-soprano: pata mundësinë të përjetoja skenën intensivisht për dy vjet.
Më vonë, rolet e mia u zgjeruan në vende të ndryshme si Brukseli, Tours, Toulon, Lioni, Bordeaux, dhe më pas edhe në Itali (Catania, Trieste). Kam bërë gjithashtu turne në Japoni dhe Kinë: karriera ime është zhvilluar gradualisht jashtë vendit.
Kur erdhët për herë të parë në Kosovë?
Erdha për herë të parë në Kosovë para një viti për të kënduar Stabat Mater të Rossinit me Filarmoninë e Kosovës dhe Korin e Selanikut. Kam një kujtim shumë të bukur nga ky koncert, me një pritje shumë të ngrohtë nga banorët dhe organizatorët e festivalit. Pata mundësinë të këndoja me një soprano vendase, Besa Llugiqi, dhe me orkestrën e Kosovës.
Të gjitha projektet që realizojmë si artistë lirikë janë të ndryshme: gjithçka varet nga takimet që bëjmë. Në Kosovë, sigurisht që ishte ndryshe sepse isha në një vend ku gjuha ishte e ndryshme, por muzika është një gjuhë universale: nuk ka rëndësi nëse je kosovar, anglo-sakson, italian apo gjerman, gjithmonë do të gjejmë një terren të përbashkët.
Kur erdhët për herë të fundit në Kosovë?
Hayrulla Syla (drejtori artistik i Prifest) ishte i pranishëm vitin e kaluar. Ai ishte shumë i kënaqur me koncertin dhe dëshironte të më ftonte përsëri, sidomos pasi sapo kisha publikuar albumin “Il est quelqu’un sur Terre”. Bëmë një përzierje të programit të këtij albumi, duke bashkëpunuar gjithashtu me muzikantë nga Kosova: u takuam dhe përgatitëm këtë repertor së bashku. Gjithçka shkoi shumë mirë, ata e vlerësuan shumë këtë repertor të ri dhe publiku na e shpërbleu me entuziazëm. Ishte një përvojë shumë e këndshme.
Do të kthehem më 13 nëntor për një tjetër Stabat Mater të Rossinit, me Korin e Filarmonisë së Kosovës.
A keni një anekdotë për të ndarë me ne?
You may also like
Sébastien Gricourt
